Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
қопын — 1. (Сем.: Көкп., Ақс.) егін басына уақытша кірпіштен салынған үйшік. 2. (Сем.: Мақ., Ұрж.; Шығ.Қаз., Тарб.) жер үй. Қойшылар қ о п ы н д а отырады (Шығ.Қаз., Тарб.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
опыни — ОПЫН|И (1*), Ѣ ( Ѧ) с. Обезьяна: аще кто похулить лва. ˫ако изувѣро зрить и ц(с)рскы. а не смѣрено ˫ако опыни. любѧть же ѡбозь˫аны. [так!] ˫ако смѣху творѧть позорующимъ. и друга другу за ланиту бьюще. (ὁ πίϑηκος) ГБ к. XIV, 170в … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
опынт — опын етістігінен жасалған өзгелік етіс. Сол күні алыс та болса кетіп, дәрігер әкелгенде әлдеқалай болар еді деген ой әлі о п ы н т а д ы (Жалын, 1977, №6, 58) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
